معنی نکته چین - جستجوی لغت در جدول جو

نکته چین

لغت نامه دهخدا

ته چین

غذایی که از گوشت، ماست، زعفران، تخم مرغ، ادویه و امثال آنکه بین لایه های پلو قرار می دهند، تهیه می شود

فرهنگ فارسی عمید

لته چین

کسی که لته ها را از میان کوچه ها و خاکروبه ها جمع کند، لته برچین

فرهنگ فارسی عمید

نکته گیر

ایرادگیر، اعتراض کننده

فرهنگ فارسی عمید

نکته دان

شخص زیرک و بافراست که خوب و بد را تمیز بدهد، نکته شناس

فرهنگ فارسی عمید

نکته چینی

(نُ تَ / تِ)

نقد. (یادداشت مؤلف). عمل نکته چین. رجوع به نکته چین شود.
- نکته چینی کردن، نقد کردن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

یکه چین

منتخب. دست چین. برگزیده. خیاره. گل چین. (یادداشت مؤلف).
- یکه چین کردن، دست چین کردن. خیاره کردن. گل چین کردن. برگزیدن میوه گاه چیدن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

لته چین

(حِ مَ پَرْ وَ)

آنکه ژنده از میان کوچه ها و راهها برچیند. ژنده چین

لغت نامه دهخدا

نکته دان

(فَ)

کسی که دارای تمیز باشد و خوب و بد را از هم جدا کند و بافراست باشد. (ناظم الاطباء). آنکه نکته های باریک و لطیف داند و درک کند. (فرهنگ فارسی معین). که درک کنایه و ایما و اشاره کند:
ملک باراستی باید ملک با داد و دین شاید
ملک باید که اندر هر طریقی نکته دان باشد.
فرخی.
به گاه هجو مرا فحش گفتن آیین نیست
که همچو من به ادب کلک نکته دان من است.
خاقانی.
زآن یار دلنوازم شکری است با شکایت
گر نکته دان عشقی خوش بشنو این حکایت.
حافظ.
بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست
یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش.
حافظ.
گفتم به نقطۀ دهنت خود که برد راه
گفت این حکایتی است که بانکته دان کنند.
حافظ.
اگر روی سخن در نکته دانی است
زبان رمز و ایما خوش نشانی است.
وحشی

لغت نامه دهخدا

نکته گیر

(مِ سَ)

عیب گیر. (آنندراج). اعتراض کننده. (ناظم الاطباء). ایرادگیرنده. معترض. (فرهنگ فارسی معین). خرده گیر. ناقد. نقاد:
نکته گیری به کار نکته شگفت
بر حدیثی هزار نکته گرفت.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نکته بین

(نُ / نِ / نَ)

آنکه اعتراض می کند و ایراد می گیرد. (ناظم الاطباء). رجوع به نکته گیر شود، که دقایق و نکات و ریزه کاری های کاری یا سخنی را درمی یابد

لغت نامه دهخدا